“Zegen en vloek” zijn in het bijzonder gerelateerd aan de wet. “Als je dit doet, ben je gezegend; als je dit niet doet, ben je vervloekt” (vgl. Deut. 11:26). Het kruis en de zegen van het Nieuwe Verbond heeft ons hiervan verlost. Heeft het kruis niet alle vloek van ons weggenomen omdat Christus ons uit de sfeer van de vervloeking heeft verlost? Wij leven in Christus. Kan Christus een vloek over Zich heen halen? Wij zijn een deel van Hem.
Persoonlijk heb ik geen greintje sympathie voor de vervloeking van het voorgeslacht waarvan we als christen nog verlost moeten worden. Het is puur ongeloof. Met Christus zijn we gestorven en daarom ook dood voor elke vervloeking van het voorgeslacht. Zoals de overste van de wereld niets aan Christus had (Joh. 14:30), heeft Hij ook niets aan ons, omdat wij één zijn met Christus (Joh. 10:30; 17:21).
Veel van de vragen die we maar stellen, zoals “Mag ik als christen dit wel of niet?”, is in feite kleutergepraat, omdat we nog niet onze organische verbondenheid met Hem zien. Niet dat Hij ons als apart Persoon ons leven geeft of ons helpt het christelijke leven te leven. HIJ IS mijn leven, ja, Hij leeft Zijn leven ALS mij in mijn zwakke menselijke vorm. Hij DOET ons in Zijn wegen wandelen (Ezech. 36:27). In die sfeer kan vervloeking niet bestaan en dat nemen we het dan ook niet als de duivel ons dat probeert wijs te maken.
Jacobus 3:10-12 zegt dat uit de mond zegening en vervloeking kan voortkomen. Deze kunnen beiden nooit uit dezelfde bron voortkomen, zegt Jacobus. Zegen is de uiting van de nieuwe mens. Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet (Gal. 3:13) en bestaat de oude mens niet meer. We hebben maar één zuivere bron en daarom laten we ons niet opnieuw een slavenjuk opleggen, ook niet van enige zogenaamde vloek ((Gal. 5:1).
